Żyjemy w globalnym świecie, będąc obywatelami tego świata, a jednocześnie jesteśmy z nikąd. Totalne: globalizacja i unifikacja doprowadziły do braku różnorodności i specyfiki pewnych miejsc. Wszystko zaczyna wyglądać tak samo, a już na pewno bardzo podobnie. Podróżując po najróżniejszych krajach Europy, zarówno w miastach polskich, francuskich, niemieckich bądź brytyjskich spotykamy te same sieciowe sklepy, restauracje, kawiarnie, itd. Ludzie w Warszawie, Paryżu, Berlinie, czy Londynie ubrani są tak samo jak my, bo to co noszą kupują w identycznych sklepach, tyle tylko, że w innych miastach. W
zasadzie niczym się nie różnimy. Wszyscy
coraz bardziej zatracamy indywidualizm i tożsamość. Nie
bez powodu coraz częściej zadajemy sobie pytanie: „
Gdzie jestem ?” i „Skąd przybywam ?”.
Warszawa, jak chyba żadne inne miasto, dotknięta jest brakiem tożsamości. Aleida
Assmann w jednym z opracowań szczególną uwagę poświęca problemowi
miejsca, podkreślając, że pamięć miejsca jest przywiązana do
fizycznej przestrzeni. Wskazuje, między innymi, na miejsca, które
zawierają ślady po czymś, czego już nie ma. Na
podstawie tych pozostałości trzeba zrekonstruować historię.
Brakuje tu ciągłości, która występowała w miejscach pokoleniowych.
Istnieje luka, którą trzeba zapełnić. *
*
*
Próba odtworzenia początkowego przystanku WKD ( Warszawa, ul.
Nowogrodzka 40), który istniał tu przed wojną -
to mój sposób na wypełnienie takiej właśnie luki, powstałej w
pamięci miasta. Przystanek
jako symbol miejsca, które ocalało – ale jest inne, zmienione.
Nie dysponuje,
niestety, autentycznymi fragmentami, ale w oparciu o oryginalną
dokumentację, udostępnioną przez Prezesa Klubu Miłośników EKD/WKD p.
Andrzeja Szymiczeka, jestem w stanie odtworzyć pierwotny wygląd
opisywanego przystanku. Jego
elementy składowe to drewniany słup i tablica z napisem:
E.K.D PRZYSTANEK
Kolei
elektrycznej
Warszawa –
Grodzisk W
słupie ukryty zostanie odtwarzacz mp3 z głośnikiem. Odtwarzane
będą dźwięki przedwojennej ulicy: szum samochodów, klaksony, dzwonki
rowerowe, ludzka mowa, itp. Zapraszam
więc na krótką wycieczkę w czas miniony, a jednak nadal obecny.
Wojciech Różyński Projekt
realizowany w ramach festiwalu: |
|
||
Wojciech Różyński - "Przystanek
- Remiks"