Włodzimierz Borowski jest artystą, który w polskiej sztuce XX wieku zajmuje pozycję wyjątkową. Autentyczny prekursor wielu postaw artystycznych, niezwykle wysoko ceniony przez krytyków i teoretyków sztuki współczesnej, jest bardzo mało znany szerszej . publiczności. Od rozpoczętej w 1956 roku aktywności w Grupie "Zamek" zawsze przedstawiał prace, w których z pełną świadomością pomijał te elementy, które w danym momencie wydawały się nieodzownymi składnikami sztuki wizualnej, wyznaczając tą drogą jej nowe horyzonty. Czynił tak nie z czystej przekory i nie dla wywołania szoku, lecz z istotnego przekonania o potrzebie porzucenia określonych praktyk artystycznych w chwili, gdy stają się one ustaloną konwencją i rutyną. Działalność artystyczna Włodzimierza Borowskiego jest ponawianiem pytania o sens i właściwą postać uczestnictwa w sztuce. Jego twórczość to doniosła refleksja, sprzeciwiająca się powierzchownemu patosowi a pobudzająca do intelektualnej odwagi. Zarówno w czasach dominacji w kulturze polskiej dyktatu ideologicznego, jak i w warunkach obecnej presji komercyjnej i populistycznej, artysta taki skazany jest (czy nieuchronnie?) na status outsidera.

tekst: Grzegorz Borkowski